... آری من آن ستاره ام که فراموش گشته ام

حسرت های در دل مانده

کلی جلوی دوست و آشنا و استادِ کلاس پُز می دهیم شده ایم 170،

می آییم دفترچه دانلود می کنیم می بینیم خیلی دلشان بسوزد روی هم 50 نفر قبول کنند. و ما باز هم باید بخوانیم...

توضیح: چه دلخوشی مان بیخود ناخوش می شود گاهی.

+ نوشته شده در سه شنبه ۹ خرداد ۱۳۹۱ ساعت توسط از یاد رفته |

خلاقیت خیال

در تکاپوی خلاقانه خیالم هر روز تصویری نو از تو می سازم و هزار بار خرابش می کنم، آرام که می گیرم باز تصویری نو ساخته ام بی آنکه گذر زمان احساسش را به من بازگو کند.

+ نوشته شده در چهارشنبه ۳ خرداد ۱۳۹۱ ساعت توسط از یاد رفته

من، دختری هستم از شرق برخاسته. مثل دیگر دختران سرزمینم، با چشم هایی مشکی یا شاید هم روشن تر از مشکی.
هستی ام را می نویسم گاهی، تند و گاهی شیرین و گاهی تلخ.
وبلاگ هایی حذف کرده ام و حالا در 92/01/15 آدرسم را تغییر داده ام که نو شوم شاید، اما غافل از اینم که نوشته هایم همان نوشته های پیشین می ماند...
تغییر داده ام نشانه ام را تا بدانم نوشته هایم مال خودم می مانند، خواننده دائم ندارم. هر که می خواند نوشته ها را محکومم می کند به بی صبری.
تغییر داده ام نشانه ام را که به قول شاعر امروزی ها: خودم باشم(اصل شعر: هستم) و تنهایی و یک حس غریب که به صد عشق و هوس می ارزد.
شناخته نمی شوم. از اینکه کسی بخواهد مرا بشناسد بیزارم. بگذارید آرام باشم.

نوشته‌های پیشین

پیوندها

ایران اهدا

BLOGFA.COM